Historia Klubu K.S. Unia Dąbrowa Górnicza
____________________________________________________________________________________________________
Nazwy klubu w poszczególnych latach:
1921r. - Świt Strzemieszyce
1924r. - Siła Strzemieszyce
1935r. - Brygada Strzemieszyce
1946r. - Chemik Strzemieszyce
1959r. - Unia Strzemieszyce (po fuzji z Kolejarzem Strzem.)
2002r. - ALBA/Unia Strzemieszyce
2003r. - UNIA-ALBA Dąbrowa Górnicza (po fuzji z MMKS Dąbrowa G.)
____________________________________________________________________________________________________
Historia Unii Strzemieszyce, choć sięga roku 1921, kiedy to został założony klub Świt Strzemieszyce nie obfituje w jakieś znaczące sukcesy. Do najbardziej znaczących można zaliczyć gre w klasie okręgowej w latach 1980 - 1982, kiedy to drużynę prowadził trener Józef Kołodziej, a reprezentowali ją następujący zawodnicy : Paweł Sznicer, Kazimierz Faszczewski, Mieczysław Ryndak, Janusz Sekuła, Sławomir Wajda, Krzysztof Kłos, Piotr Macholec, Janusz Kiełtyka, Adam Bochenek, Konrad Sadłoń, Robert Polniak, Jarosław Kulawik, Arkadiusz Banaś, Włodzimierz Kopacz, Jacek Wieczorek, Sławomir Wolski i Krzysztof Sobociński.
Po tym okresie przyszły lata słabszej gry i dopiero w 1997r. udało się - już jako tranerowi Panu Januszowi Kiełtyce - uzyskać awans do klasy "A". Zawodnicy, którzy się do tego przyczynili to: Paweł Łotocki, Paweł Bojko, Michał Jach, Marek Tokarz, Robert Piętka, Robert Majewski, Grzegorz Szczodrowski, Tomasz Tymiński, Artur Romaniuk, Michał Walotek, Przemysław Piszczyk oraz Artur Durzyński.
W kolejnych latach dzięki wzrostowi zainteresowania naszym klubem władz miasta Dąbrowa Górnicza, a przede wszystkim zaangażowaniu osób prywatnych, takich jak min. obecny Prezes Klubu, udało się stworzyć odpowiednią bazę szkoleniową, a także zdobyto odpowiednie środki umożliwiające grę Unii Strzemieszyce w wyższej klasie rozgrywkowej. Efektem była bardzo dobra gra drużyny w sezonie 1998-1999 kiedy to była ona o krok od awansu, ale musiała uznać wyższość drużyny Górnika Sosnowiec. Natomiast kolejny sezon choć nie bez trudu przynosi w końcu awans do klasy okręgowej. Zawodnicy, którzy w 2000r. pod wodzą trenera Jerzego Dworczyka uzyskali awans to: Paweł Połeć, Paweł Sznicer, Rafał Nowak, Krzysztof Ślęzak, Artur Döllinger, Marcin Witkowski, Marcin Wojciechowski, Sebastian Skrzypek, Szymon Topolski, Grzegorz Szczodrowski, Jacek Cypliński, Grzegorz Książek, Paweł Mironowicz, Artur Romaniuk, Piotr Bęczkowski, Maciej Rutkowski, Marcin Dębski, Krystian Winter i Michał Jach.
W sezonie 2000 - 2001 występowaliśmy w roli beniaminka i nie raz musieliśmy za to słono zapłacić. Będąc ogólnie młodą i mało doświadczoną drużyną często tracimy "głupie" bramki i grając w sumie nie najgorzej to jednak mamy na koncie sporo remisów i parę wpadek. Z powodu braku oczekiwanych wyników ma miejsce zmiana trenera i nowym szkoleniowcem zostaje, do niedawna jeszcze grający zawodnik, Jacek Cypliński.
Rozpoczynając obecny sezon nie mierzyliśmy wysoko (mając doświadczenia z ubiegłego roku) ale niespodziewanie udało się nam uzyskać wysoką lokatę, którą zamierzamy co najmniej utrzymać, a może nawet poprawić.
Warto też w tym miejscu odnotować sukces jaki odnieśli niedawno juniorzy naszego Klubu awansując do grupy finałowej mistrzostw OZPN Katowice. W skład drużyny prowadzonej przez trenera Jerzego Wtorka wchodzili: Marcin Dziurowicz, Paweł Janus, Damian Kiełtyka, Krzysztof Bartnik, Błażej Sasin, Przemysław Mazurkiewicz, Sebastian Nowak, Sebastian Kuchna, Adrian Stolarczyk Michał Mazgała, Dariusz Koziorowski, Paweł Cesarz, Karol Kowalczyk, Krzysztof Plaga, Damian Kaczmarczyk, Daniel Świerczyna.
Sezon 2001 - 2002 przyniósł największy w dotychczasowej historii klubu sukces, jakim był awans do IV ligii. Chociaż przed sezonem nasz klub nie był brany pod uwagę jako kandydat do awansu to mimo tego, jego zawodnicy udowodnili swoim olbrzymim zaangażowaniem i ciężkoą pracą na treningach, że to im należy się w tym roku miejsce wśród czwartoligowców. Nie było jednak łatwo. Szereg drużyn, że wspomnę w tym miejscu chociażby o Sarmacji i Podlesiance, było bardzo wymagającymi przeciwnikami i każde spotkanie w naszej lidze stało na wysokim, wyrównanym poziomie. Z całej pietnastki to jednak Uniia charakteryzowała się najrówniejszą i przynoszącą najlepsze efekty grą. Awans zatem jak najbardziej zasłużony.